Film & Koçluk

Azmin sembolü bir film: NYAD

Hani azmin zaferi filmler vardır; kahramanın yolculuğunu hayranlıkla izlersin.

İşte “NYAD” böyle bir film. (Dijital platform olarak Netfilix’de izleyebilirsiniz)

Nyad, 2013’te 64 yaşında Küba’dan Florida’ya 53 saatte 178 km yüzerek tarihe geçen ABD’li yüzücü Diana Nyad’ın hayat amacından vazgeçmediği hikayesini anlatıyor.

Nyad, yüzme tarihinin en önemli figürlerinden biri. Azim ve kararlılık sembolü de denilebilir. Zira, Küba’dan Florida’ya beşinci kez yüzme denemesinin adım tüm süreçlerini izleyerek arka planda yaşananlara tanık oluyorsunuz. Kötü hava koşulları, denizanası saldırıları, astım krizleri derken bir türlü hayalini gerçekleştiremiyor Nyad.

Nyad, kararlılık olduğu kadar, hedefe odaklı kalabilmek, doğru insanları çevresinde toplayabilmek ve onlarla sinerji yaratabilme konusunda da ilham verici bir hikaye. Diana bunu “Koçum” dediği antrenörü ve en yakın arkadaşı Bonnie olmadan yapamazdı. Filmdeki bazı sahneler bunu öyle iyi vermiş ki; bir sporcu nasıl desteklenir, nasıl motive edilir hayranlıkla izliyoruz.

Annette Bening, bu filmin hayat amacı ve hedefle ilişkisini şöyle anlatmış: “İlle Küba’dan Florida’ya kadar yüzmeleri gerekmez. Bir bahçe yaratmak ya da yeni bir dil öğrenmek de olabilir” diyerek herkesin hayallerini gerçekleştirmesinin mümkün olduğunu belirtiyor.

Koç olarak merak ettiklerim:

• Nyad’ın annesi, Florida’ya küçükken gittikleri plajda, Diana Nyad’a, karşıyı gösterip “O kadar yakın ki yüzerek gidebilirsin” demeseydi, Nyad aralıksız 180 kilometrelik ve 53 saat sürecek bu yolculuğa çıkmayı göze alır mıydı?
• Nyad hedefe yaklaşmışken halisünasyonlar görür ve bu sırada ters yöne yüzmeye başlar. Bunu gören antrenör Bonnie hemen suya atlar ve Nyad’a psikolojik mesajlar verir. İşte o sahne ve ondan önceki “Altın renkli ışığa, Tac mahal’e doğru yüzmeye devam et” komutu olmasaydı, Nyad bu başarıyı elde eder miydi?
• 30 senedir tek bir kulaç atmayan bir insan, nasıl olur da 180 km yüzmeye kalkabilecek kadar çılgınca bir kararı verir? Bahamalar-Florida arasını 27 saatte yüzerek açık deniz uzun mesafe dünya rekorunu kırar. Nyad, sonraki 30 senede bir tek kulaç dahi atmaz. Ve 60’lı yaşlara geldiğinde, hayatında geçmişine yönelik sorgulamalar başlar: “Hayatımda ne başardım? Evliliğimi neden kurtaramadım? Çocukluğumda yaşadığım tacizi neden durduramadım? Kariyerimde neden daha ileri gitmedim?” sorularını sorar. Kendini affedemez. İşte o anda kendi deyimiyle ‘imkânsız’ bir hayalin peşinden koşmaya karar verir. Bu kez, Küba’dan Florida’ya yüzmeyi başaracaktır. Kendinden memnun olmama, hayattan tatmin olmama ve hatta kendini başarısız olarak değerlendirme durumu olmasaydı, Nyad, bu tarihi başarıya imza atar mıydı?
• Nyad, filmin sonunda, rekorunu kırarken, çevresindekilere şunu söyler: “Üç mesajım var. Bir, asla ama asla vazgeçme. İki, hayallerinin peşinden koşmak için asla çok yaşlı değilsin. Ve üç, tek kişilik bir spor gibi duruyor ama bu bir takım işi.” Basın, çevresindekiler onun yaşlı olduğuna dair mesajlarını Nyad bir an olsun ciddiye alıp inansaydı, bu başarıyı elde edebilir miydi?
• Filmin başlangıcında Nyad çevresindeki takım arkadaşlarına “buyurgan” bir ses tonuyla konuşur. Onları adeta “hizmetkarları” gibi gören bir bakış açısı alttan alta kendini hissettirir. Fakat hem dostu, hem antrenörü Bonnie, onun bu davranışına ayna tutacak bir konuşma yapar. Bu konuşma hem sınırların çizilmesi, hem de empati kurulmasını adına önemli bir çağrı niteliğindedir. Bu çağrı Nyad’ın tavrını da değiştirir. Takım arkadaşlarının ruhunu bu konuşma daha iyi anlamasını sağlar. Nyad bu geribildirimi almasaydı ve tavrını değiştirmeseydi, takım arkadaşları onun yanında durmaya devam ederler ve onun bu hayaline “evet” derler miydi?

Koçluk bakışı ile ilgili diğer yazılarımız için tıklayınız